تاثیر غلظت های مختلف سولفات آمونیوم روی کارآیی تعدادی از علف کش های دارای بنیان اسیدی ضعیف

این پژوهش برای تعیین تاثیر کیفیت آب مورد استفاده جهت تهیه محلول علف کش های دارای بنیان اسیدی ضعیف و اثر آن روی کنترل علف هرز زردخار[picnomon acarna (l.) cass]، به عنوان گیاه محک، در گندم و کلزا، در سال 1388 در گلخانه بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه گیاه پزشکی کشور انجام شد.  میزان کاربرد علف کش های مورد آزمایش که شامل کلوپیرالید، گلیفوسیت و آمیخته تو، فور-دی + ام ث پ آ بودند، به ترتیب به نسبت 24/0.، 64/2 و 72/0 کیلوگرم معادل اسید در هکتار کالیبره شدند.  هر علف کش بصورت محلول در آب حاوی سولفات آمونیوم در غلظت های صفر، 2، 4 یا 8 درصد، روی گیاهان مورد نظر در مراحل اولیه رویشی پاشیده شدند. سولفات آمونیوم، به موازات افزایش غلظت آن، موجب افزایش هدایت الکتریکی (ec) و کاهش ph  محلول علفکش ها شد. افزودن سولفات آمونیوم به علف کش های گلیفوسیت و کلوپیرالید موجب کاهش معنی دار درصد شمار بوته های زردخار گردید.  در ارزیابی وزن خشک علف هرز، سولفات آمونیوم تاثیر معنی داری در افزایش کارآیی کلوپیرالید و تو، فور-دی + ام ث پ آ نداشت.  علف کش تو، فور-دی + ام ث پ آ بدون  سولفات آمونیوم بیش از محلول آن در آب حاوی سولفات آمونیوم باعث کاهش تعداد بوته های زردخار شد.  افزودن سولفات آمونیوم به محلول علف کش کلوپیرالید، روی گندم و کلزا، و همچنین افزودن آن به محلول تو، فور-دی + ام ث پ آ، روی گندم تاثیری نداشت.